Who 's afraid of the recent biomedical heritage?

Abstract

Kto się obawia najnowszego dziedzictwa biomedycznego?Ponieważ biomedycyna - fuzja biologii komórkowej, biologii molekularnej oraz informatyki z diagnostyką i terapeutyką kliniczną - staje się znaczącą częścią współczesnego społeczeństwa i kultury, czas, by muzea uniwersyteckie poważnie zaczęły traktować tę dyscyplinę nauki. Muzeum Medyczne przy Uniwersytecie w Kopenhadze stara się obecnie rozwiązać problemy muzealne związane z przedstawieniem najnowszych artefaktów biomedycznych. Tradycyjnie muzea zajmują się wymiernymi obiektami materialnymi: dobre artefakty muzeum medycznego są konkretne, spektakularne i działające na zmysły, a także łatwo zrozumiałe; przywołują wspomnienia i wywołują emocje. Jednakże pojawienie się biomedycyny zmienia klasyczne pojęcie eksponatów muzealnych jako przede wszystkim wymiernych i pojmowanych zmysłami. Dzisiejsze obiekty biomedyczne są abstrakcyjne, niematerialne i trudne do zrozumienia; przywołują one niewiele wspomnień i nie wywołują żadnych emocji. Wyzwania stawiane przez biomedycynę muzeom uniwersyteckim przedstawiono w odniesieniu do trzech przykładów: analizy układu DNA, obrazowania pozytronowego PET oraz terapii molekularnej. Niniejsza praca stawia wniosek, iż obecnie muzea medyczne są ofiarą paradoksu. Z jednej strony badania biomedyczne i technologia coraz bardziej wypełniają nasze życie, od opieki nad noworodkami do oddziałów intensywnej opieki dla osób nieuleczalnie chorych. Z drugiej strony, zaczyna być problematyczne ukazanie tego, co jest ideą muzeum historii medycyny, z przedstawieniem jego kolekcji w sposób, który byłby zarazem ekspozycyjny, jak i łatwo zrozumiały dla publiczności.